Stopniowanie przymiotników w języku angielskim

W języku angielskim, podobnie jak w języku polskim cechy danej osoby lub przedmiotu mogą być opisywane za pomocą przymiotników. Różnica pomiędzy czasownikami angielskimi a polskimi jest taka, że polskie mają jeszcze rodzaj (męski, żeński i nijaki), jednak ich stopniowanie jest możliwe w obu językach. Zobaczmy jak wygląda to w języku angielskim.

Stopniowanie przymiotników jednosylabowych i części dwusylabowych:

Forma wyższa i najwyższa

W stopniu wyższym przymiotnika używamy końcówki -er a a dla stopnia najwyższego końcówki -est dodając przed czasownikiem słowo the.
Przykłady:

old – older – the oldest (stary – starszy – najstarszy)

big – bigger – the biggest (duży – większy – największy)

high – higher – the highest (wysoki – wyższy – najwyższy)

Dodatkowe zmiany w różnych przypadkach:

- dla przymiotników kończących się na -e w stopniu wyższym do e dodaje się tylko r a w stopniu najwyższym st
nice – nicer – the nicest (miły – milszy – najmilszy)
- dla przymiotników jednosylabowych zakończonych spółgłoską poprzedzoną przez samogłoskę, spółgłoska zostaje podwojona dla stopnia wyższego i najwyższego
big – bigger – the biggest (duży – większy – największy)
- dla przymiotników kończących się na -y w stopniu wyższym i najwyższym -yzamienia się na -i
easy – easier – the easiest (łatwy – łatwiejszy – najłatwiejszy)

Stopniowanie dłuższych przymiotników:

Forma wyższa i najwyższa

W stopniu wyższym przymiotnika używamy słowa more (bardziej), a w stopniu najwyższym the most (najbardziej).
Przykłady:

dangerous – more dangerous – the most dangerous (niebezpieczny – bardziej niebezpieczny – najbardziej niebezpieczny)

complicated – more complicated – the most complicated (skomplikowany – bardziej skomplikowany – najbardziej skomplikowany)